برای منی که از دیـــن؛ تنــها یکی دو کتـاب، علـی می دانم و هیــــــــــــچ……..
تا قبل ترها..
موسی، لابه لای سطرها… عصــا بود و …. ید بیضــا بود و …. طور سینــا !
این روزها ولی…
مـــــــوسی؛
شده یک جفت نگــاه ِ رنگیــن ِ غمگیــن ِ جـــــــــــان……..
موسی جان…
اینـجا…مغــرب ِ دلتنگــــی های من…مرکز ثقــل ِ تــردیدهای منتظـــــر… ارتفاع دو دسـت به افق ِ دوســــــت… به وقت چها روزهـــــــای بـی خبری……….
آقای نوستالژیـــــک…
دیروز بود انگار…که پشـت به پشـت ِ سی و چنـد ســــــــــال درد
کلمه هایم به پای هشـت و چهـار ِ بــــــــــودنت لنگ می زد
دیروز بود انگار…
که بغض هایم شد شعــــــر…
شعرهایم شد تـــو……..
تو…تــو مسیــــــحای مکــرر ِ من………
کجای این قصه…کجای این سالهای نیــــــــــــلگون، مـــن شدی نمی دانم…!!
درون مــن؛
مردیست به غـایت نـــــــــور..
ابــــــــــــدا” کهنسال…
راســت قامت هنــــــــــوز…
زیبــــا و روییــــن تن،
چه شبیه فکرهای من از سیــاوش و کیخســـرو
دیروزها
پدر احـــترام ـ محـــــــــض بود
مادر آه می شد
و من……کودکانه آرزویم این بود که چشم های *خوشبختی ام* بــــــاید شبیه ِ این آقا باشد
و امروزهایم پـــــــــر است از…..
امروزهایم پــــــــر است از تـــــــــو یی که کــم می آورمت
امروزهایم پـــر است از مـــــــــــنی که راه می رود و صدا می زند
راه می رود و گـــلایه…راه می رود و بغـــض…راه می رود و بغــلت می کند……..
آزادی ام…..!
ابـــــــو الاحــــــــــرار ِ دل…..!
این آرزو..ســـــــــالهاست…بـــــی تو……شــــــــــب می شود بــاز……………
بــــــــــاز……………
بــــــــــــــــــــازا……………………………………………
چشم های خوشــــــــــــــــــبختی ام را به من بـــــاز گردان…………..
پ.ن:
این خط ها بر می گردد به پنج شنبه غروب؛
لیلة الرغـــــــائب ِ خوشـــــبخت ِ نـــو شدنت…
و این صبح…. که مسیـــــــــــــــــــح، صــــــــد باره به جــــان می نشیند……
همین نوشته در سایت یاران صدر
برچسب ها : یاران صدر , دل نوشت ,